Wysokie rabaty
Gwarancja
Dodaj kamere

Polecane strony

archiwum CCTV - info o zmianach i nowościach

uchwyty LCD plazma - profesjonalne uchwyty do monitorów i TV LCD / Plazma - producent

monitoring CCTV - hurtownia zabezpieczeń, systemy alarmowe, kamery, monitoring ip

monitoring ip cyfrowe systemy CCTV ip

Uchwyty LCD TV

Pomoc techniczna Pomoc techniczna

Podstawowe zasady projektowania systemów alarmowych (SSWiN)

Aby poprawnie zaprojektować efektywny w działaniu system alarmowy, który nie tylko będzie skutecznie wykrywać intruzów ale również będzie odporny na tzw. „fałszywe alarmy”, przede wszystkim należy poznać prawidłowe zasady stosowania czujek alarmowych. Jednym z najczęściej pojawiających się problemów w nieprawidłowo zaprojektowanych instalacjach alarmowych jest częste występowanie fałszywych alarmów, które wynikają ze złego doboru i umiejscowienia czujek. Ponadto, nieprawidłowy wybór miejsca montażu detektorów alarmowych, może przyczynić się do wielokrotnego zmniejszenia efektywności pracy instalacji alarmowej, a w skrajnych przypadkach nawet do całkowitego uniemożliwienia wykrywania intruzów.

Podstawowe zasady montażu urządzeń wchodzących w skład instalacji alarmowych:

  • Sposób montażu oraz warunki otoczenia w których ma pracować urządzenie powinny być zgodne z zaleceniami producenta.

  • W przypadku urządzeń z regulacją czułości wykrywania należy zadbać aby spełniała ona minimalne kryteria wykrywania.

  • Wszystkie przewody instalacji alarmowej należy umieścić możliwe jak najdalej od głównych przewodów energetycznych, sieci komputerowych oraz telefonicznych.

  • Przekroje przewodów instalacji alarmowej należy dobierać odpowiednio do prądów jakie mają przewodzić (minimalne spadki napięcia).

  • Połączenia elektryczne instalacji powinny cechować się minimalną rezystancją styku i jak największą rezystancją izolacji.

Niestety w praktyce znajomość powyższych, ogólnych zasad nie jest wystarczająca do zaprojektowania efektywnego w działaniu i odpornego na fałszywe alarmy systemu sygnalizacji włamania i napadu (SSWiN). Konieczne jest zatem zapoznanie się z zasadą działania stosowanych czujek alarmowych, co pozwoli nam na wyeliminowanie wielu często spotykanych lecz łatwych do uniknięcia błędów w budowie systemów alarmowych.

Czujki mikrofalowe


Zasada działania czujek mikrofalowych polega na efekcie Dopplera. Czujki tego typu emitują impulsowo w otaczające je przestrzeń promienie mikrofalowe o częstotliwości około 10,5GHz. Sygnał alarmowy i tym samym zadziałanie czujki następuje po wykryciu zmiany w częstotliwości odebranych fal, odbitych od poruszającego się obiektu. Ze względu na fakt, że czujki mikrofalowe korzystają z efektu Dopplera, reagują one najlepiej na ruch intruza w kierunku do lub od czujki mikrofalowej. Z tego też względu podczas wyboru miejsca montażu tego typu czujki należy pamiętać, aby ustawić ją w taki sposób, aby ewentualny ruch intruza odbywał się w kierunku od lub do czujki. Ponadto, należy również pamiętać, że mimo braku reakcji na ruchu powietrza promieniowanie mikrofalowe posiada zdolność do przenikania przez niemetalowe przedmioty np. ściany czy okna. Ta cecha charakterystyczna fal mikrofalowych sprawia, że czujki korzystające z tego promieniowania są całkowicie odporne na przeciągi oraz wszelkie zakłócenia termiczne i mogą prawidłowo pracować niezależnie od panujących warunków atmosferycznych. Zdolność przenikania przez niemetalowe obiekty może spowodować wykrycie ruchu poza planowaną strefą chronioną, co może przyczynić się do wygenerowania fałszywego alarmu. Należy również wspomnieć o jeszcze jednej niezbyt korzystnej właściwości użytkowej czujników mikrofalowych, którą jest ich skuteczny zasięg wykrywania intruzów wynoszący od kilku do kilkudziesięciu metrów (zależne od typu i jakości wykonania czujki). Pomimo małego zasięgu w wykrywaniu ruchu człowieka są one w stanie wykryć ruch dużego metalowego obiektu np. samochodu ciężarowego, z odległości nawet kilku setek metrów. Wada ta stanowi poważne ograniczenie w stosowaniu czujek mikrofalowych, choć urządzenia najwyższej klasy są w dużym stopniu odporne na to zjawisko.

Podstawowe zasady instalacji czujek mikrofalowych:

  • Należy pamiętać aby urządzenia alarmowe tego typu nie były bezpośrednio skierowane na cienkie niemetalowe powierzchnie ograniczające obszar chroniony np. okna, przeszklone drzwi, zwłaszcza gdy wychodzą one na pobliskie ulice.

  • Nie należy instalować czujek w kierunku dużych metalowych powierzchni, ponieważ powodują one odbijanie fal mikrofalowych, i tym samym utrudniają one znacznie wykrywanie ruchu.

  • Nie należy montować czujek w najbliższym otoczeniu plastikowych ruch z wodą, gdyż spływająca w nich woda może wywoływać fałszywe alarmy.

    • Pasywne czujki podczerwieni (PIR)


      Pasywne czujki podczerwieni opierają się na zasadzie wykrywania zmian w odebranym przez nie promieniowaniu podczerwonym. Przyczyną zmian promieniowania jest ruch obiektów, których temperatura różni się od temperatury otoczenia minimum o jeden stopień Celsjusza. Inaczej mówiąc pasywne czujki podczerwieni odbierają ciepło emitowane przez poruszające się obiekty, i nie emitują energii do otoczenia jak to ma miejsce w przypadku np. czujek mikrofalowych. Sprawia to, że w jednym pomieszczeniu bez wzajemnego zakłócenia może pracować wiele pasywnych czujek podczerwieni. Kształt charakterystyki czyli ilość i rozkład prążków (sektory wykrywania czujki) jest uzależniony od układu optycznego, najczęściej w postaci soczewki Fresnela lub zwierciadła. W związku z tym, że pasywne czujki podczerwieni wykrywają zmiany w promieniowaniu podczerwonym otoczenia, to najlepiej wykrywalną zmianą jest wejście lub wyjście intruza z prążka. Z tego też względu najszybsze i największe zmiany będą powodować ruch intruza pod kątem prostym do prążków charakterystyki pasywnej czujki podczerwieni. Biorąc pod uwagę to kryterium należy montować czujki tego typu w taki sposób, aby najbardziej prawdopodobny kierunek ruchu intruza powodował przecięcie prążków charakterystyki czujki, co pozwoli na uzyskanie maksymalnej skuteczności w wykrywaniu ruchu. Niestety nie jest to jedyna zasada obowiązująca podczas montażu pasywnych czujek podczerwieni, i dodatkowo należy uwzględnić kilka innych czynników mogących negatywnie wpłynąć na pracę czujki.

      Podstawowe zasady montażu pasywnych czujek podczerwieni:

      • Światło słoneczne bezpośrednie lub odbite od powierzchni płaskich (np. wypolerowana posadzka) nie powinno padać bezpośrednio na układ optyczny pasywnej czujki podczerwieni.

      • Należy unikać miejsc montażu znajdujących się bezpośrednio nad źródłami ciepła (np. grzejnik, kominek), gdyż unoszące się ciepło może spowodować wygenerowanie fałszywego alarmu. Odległość czujki od grzejnika powinna wynosić minimum 1,5m.

      • Należy unikać montażu w pomieszczeniach z nieszczelnymi oknami lub drzwiami, gdyż przy dużej różnicy temperatury między wnętrzem a otoczeniem może dojść do wywołania fałszywego alarmu.

      • Przedmioty mogące delikatnie się poruszać powinny znajdować się w odległości przynajmniej 3m od czujki.

      • Żaden z prążków charakterystyki nie powinien być bezpośrednio skierowany na miejsce mogące szybko zmieniać swoją temperaturę.

      • W pomieszczeniach, w których mogą znajdować się małe gryzonie czujki powinny być montowane na wysokości przynajmniej 2,2m

      • Powierzchnia montażowa czujki powinna być stabilna (brak wibracji i powolnego przemieszczania).

      Czujki ruchu PIR
      Fot. Przykładowa pasywna czujka podczerwieni (PIR) firmy SATEL

      Czujki dualne


      Czujki dualne to urządzenia alarmowe posiadające w sobie pasywną czujkę podczerwieni i czujkę mikrofalową. Sygnał alarmowy na wyjściu czujki dualnej powstaje tylko w momencie, gdy w obu detektorach analizowany sygnał jednocześnie zostaje określony jako wykrycie ruchu. Czujki dualne zostały stworzone przede wszystkim z myślą o skutecznej eliminacji fałszywych alarmów, których przyczyną są przeciągi, nagłe zmiany temperatury otoczenia, silne źródła ciepła oraz bezpośrednie oświetlenie czujki promieniami słonecznymi. Wyeliminowanie fałszywych alarmów, których źródła zostały przedstawione powyżej, to przede wszystkim zasługa detektora mikrofalowego, który jest całkowicie odporny na tego typu czynniki zakłócające. Z drugiej strony, dzięki zastosowaniu sekcji podczerwieni pasywnej wyeliminowano niepożądaną zdolność czujek mikrofalowych do przenikania przez niemetalowe przedmioty, co bezpośrednio wiązało się z wykrywaniem za nimi ruchu obiektów. Dzięki podwyższonej odporności na zróżnicowane źródła zakłóceń czujki dualne (mikrofale + podczerwień) są przeznaczone do pracy w bardzo trudnych warunkach otoczenia. Podstawowe zasady montażu i charakterystyki są takie same, jak w przypadku pasywnych czujek podczerwieni, z uwzględnieniem faktu, że czujki mikrofalowe najlepiej reagują na ruch w kierunku od i do czujki.

      Czujki ruchu dualne
      Fot. Przykładowa czujka dualna firmy SATEL

      Mikrofonowe czujki stłuczenia szyby


      Mikrofonowe czujki stłuczenia szyby to obecnie najczęściej spotykany sposób na zabezpieczenie powierzchni szklanych. Podstawową zaletą użytkową tego typu czujek alarmowych jest łatwość montażu, gdyż czujki tego typu mają zdolność do ochrony wielu szyb z odległości kilku, a czasem nawet kilkunastu metrów. Zasada działania polega na analizie dźwięków odebranych przez mikrofon. Jeżeli dźwięk zostanie zakwalifikowany jako dźwięk odpowiadający tłuczonemu szkłu, wtedy na wyjściu czujki pojawi się sygnał alarmowy. Mikrofonowe czujki stłuczenia szyby cechują się różnymi metodami kwalifikacji odbieranych sygnałów dźwiękowych. Najprostsze czujki tego typu pracują na zasadzie wykrywania częstotliwości 5kHz, która jest najbardziej zbliżona do dźwięku towarzyszącemu tłuczonym szybom. W przypadku tej klasy urządzeń układ elektroniczny sprawdza poziom sygnału o częstotliwości 5kHz, przekroczenie pewnego, ustalonego poziomu natężenia dźwięku jest kryterium alarmowym. Ze względu na sposób działania proste, mikrofonowe czujki stłuczenia szyby nie powinny pracować w miejscach o zwiększonym natężeniu dźwięku np. nie należy ich stosować do zabezpieczania okien witryn sklepowych skierowanych w kierunku ulicy. Niewskazane jest także stosowanie tego typu czujek w budynkach mieszkalnych, gdyż silne dźwięki pochodzące od sąsiednich mieszkań mogą być przyczyną wystąpienia fałszywego alarmu. Inną grupą tego typu urządzeń są zaawansowane technicznie czujki wykorzystujące do analizy dźwięku skomplikowane przetworniki analogowo-cyfrowe oraz mikrokomputery jednoukładowe. Najczęściej analizują dźwięki w dwóch zakresach częstotliwości niskich tj. od ok. 0,1 do 100Hz i wysokich od ok. 3 do 15kHz. Taki sposób działania sprawia, że czujki tego typu są wielokrotnie bardziej odporne na różnego rodzaju zakłócenia, a także lepiej wykrywają dźwięki odpowiadające tłuczonemu szkłu. Dzięki podwyższonej odporności na zakłócenia mogą bezproblemowo pracować w miejscach gdzie proste czujki są bezużyteczne. Czujki mikrofonowe można montować zarówno na ścianach jak i na sufitach pomieszczeń, których szyby chcemy chronić przez wybiciem. Najlepiej jednak montować czujki mikrofonowe naprzeciw chronionych powierzchni szklanych lub w taki sposób, aby wszystkie chronione powierzchnie szklane znajdowały się wewnątrz charakterystyki pracy czujki mikrofonowej.

      Czujki zbicia szkła
      Fot. Przykładowa akustyczna czujka zbicia szkła firmy Satel

      Czujki sejsmiczne


      Czujki sejsmiczne stosowane są do ochrony ścian, sufitów i podłóg, oraz ścian sejfów, przed próbami ich przekroczenia metodami inwazyjnymi. Najczęściej zakres działania czujek sejsmicznych wynosi kilka metrów. Najbardziej zaawansowane urządzenia tego typu są w stanie prawidłowo reagować na odgłosy wiercenia, eksplozje materiałów wybuchowych, uderzenia oraz odgłosy przecinania za pomocą palnika. Proste czujki sejsmiczne reagują tylko na jeden z w/w czynników i w przypadku montażu w miejscu narażonym na wibracje np. z pobliskiej ulicy, czy też silne dźwięki mogą wywoływać fałszywe alarmy. Czujki sejsmiczne sztywno przytwierdza się do powierzchni, którą chcemy chronić, w taki sposób, aby nie pozostawić tzw. martwych (niechronionych) powierzchni.

      Czujki wibracyjne
      Fot. Przykładowa czujka wibracyjna Satel

      Aktywne czujki podczerwieni


      Aktywne czujki podczerwieni składają się z nadajnika i odbiornika. Nadajnik tego typu czujki emituje promieniowanie podczerwone, które w normalnych warunkach jest bezpośrednio dociera do odbiornika. Sygnał alarmowy na wyjściu aktywnej czujki podczerwieni jest generowany w momencie odpowiedniego osłabienia mocy sygnału docierającego do odbiornika np. w wyniku przejścia intruza przez wiązkę promieni emitowanych z nadajnika do odbiornika. Pojedynczy nadajnik i odbiornik stanowią tzw. tor podczerwieni. W przypadku kilku tego typu urządzeń ustawionych w jednej linii tworzymy tzw. barierę. Zasięg działanie barier zewnętrznych wynosi zazwyczaj od około 100 metrów do ponad kilometra, w przypadku urządzeń wysokiej jakości. Aktywne czujki podczerwieni należą do grupy czujek alarmowych najbardziej odpornych na zakłócenia. Podczas montażu należy pamiętać o tym, żeby były solidnie zamocowane.

      Czujki ochrony obwodowej
      Fot. Przykładowa aktywna bariera podczerwieni firmy Satel

      Czujki ultradźwiękowe


      Urządzenia alarmowe działające na identycznej zasadzie co czujki mikrofalowe, z tą różnicą, że emitują one ultradźwięki a nie fale mikrofalowe. Ultradźwięki nie przenikają przez okna i ściany, ale są bardzo wrażliwe na ruchu powietrza. Z tego też względu są przeznaczone do instalacji w szczelnych pomieszczeniach, w których nie ma urządzeń mogących powodować zakłócenia typu wibracyjnego np. wentylatory, drżące szyby. W związku z tym ich zastosowanie jest ograniczone i najczęściej stosujemy czujniki ultradźwiękowe w instalacjach alarmowych samochodów. Podczas montażu bardzo istotne jest zamocowanie czujki ultradźwiękowej do stabilnej konstrukcji nie podlegającej wibracjom.

      Planowanie systemu alarmowego


      Podczas planowania systemu alarmowego w pierwszej kolejności musimy zapoznać się z najbardziej podatnymi na zagrożenia punktami obiektu, który chcemy poddać ochronie. W trakcie zapoznawania się z architekturą obiektu dla którego ma zostać stworzony system alarmowy, szczególną uwagę należy zwrócić na:

      • Okna piwnicy i świetliki – proste mechanizmy zabezpieczające w postaci np. krat, nie są większą przeszkodą dla potencjalnego włamywacza.

      • Drzwi do piwnic i do garażu – przede wszystkich należy sprawdzić ich stan. Za solidną przeszkodę dla włamywacza można uznać drzwi masywne drewniane lub z 2mm stalowej blachy. W przypadku drzwi oszklonych konieczne jest zastosowanie szyb ze szkła pancernego lub zastosować okratowanie.

      • Okna, drzwi balkonowe i tarasowe – miejsca zaliczane do najbardziej narażonych na włamanie. Nawet stabilne kraty nie są w stanie zapewnić bezpieczeństwa w pożądanym zakresie.

      • Dach – istnieje niebezpieczeństwo włamania po zdjęciu dachówki. Przy dachach płaskich świetliki i kopuły świetlne bardzo ułatwiają włamanie. Należy sprawdzić zabezpieczenie wszelkich wejść i klap dachowych.

      • Inne otwory na zewnątrz – konieczne zabezpieczenie innych otworów np. wentylatory.

      Najlepszych, najbardziej efektywnym i jednocześnie najdroższym sposobem jest zabezpieczenie wszystkich otworów obiektu i wszystkich pomieszczeń do których można uzyskać dostęp z zewnątrz. Drzwi i okna najczęściej chroni się za pomocą kontaktronów, czyli czujek generujących alarm w momencie otwarcia drzwi lub okna. Wszelkiego rodzaju szyby najlepiej zabezpieczyć za pomocą mikrofonowych czujek stłuczenia. Czujki ruchu i ew. bariery podczerwieni stanowią wewnętrzną strefę ochrony (umieszczane w najbardziej newralgicznych miejscach, czyli tam gdzie można dostać się z zewnątrz).

      Zewnętrzną strefę ochrony obiektu możemy zrealizować za pomocą aktywnych barier podczerwieni lub czujek pasywnych z silnym oświetleniem zewnętrznym. Zabezpieczenia zewnętrzne często tzw. obwodowe mają na celu informowanie użytkowników obiektu o zagrożeniach jeszcze przed dostaniem się intruza do chronionego wnętrza. Każdorazowo decyzja o wyborze typu czujki powinna być podejmowana ze szczególnym uwzględnieniem jej miejsca montażu i czynników mogących być przyczyną fałszywych alarmów.

      Podczas budowy instalacji alarmowej oprócz wyboru odpowiednich czujek alarmowych równie istotny jest wybór centrali alarmowej. Przede wszystkim należy ustalić jej wymagane funkcje. Ponadto, obiekt poddawany ochronie powinien zostać podzielony na strefy ochronne. Pożądana liczba linii dozorowych centrali uzależniona jest od liczby planowanych czujek, dlatego też przed wyborem centrali konieczne jest dokładne określenie ile czujek będzie pracować w danej instalacji alarmowej. Centrale alarmową należy montować w miejscu trudno dostępnym. Jeśli w naszej instalacji alarmowej stosujemy zamki szyfrowe należy pamiętać, że powinny one być montowane w pomieszczeniach ogrzewanych i suchych. Połączenie centrali do sieci powinno uniemożliwiać odłączenie jej przez osoby niepowołane. Należy również pamiętać o wyposażeniu instalacji alarmowej w awaryjne źródło zasilania w postaci specjalnych akumulatorów zasilających. Wszystkie linie odpowiadające za przesyłanie sygnałów alarmowych muszą być odpowiednio zabezpieczone przez aktami sabotażu. Obecnie zaleca się stosowanie przynajmniej dwóch akustycznych bądź akustyczno-optycznych sygnalizatorów alarmowych zewnętrznych i jednego sygnalizatora wewnątrz obiektu. Ponadto, zewnętrzne sygnalizatory alarmowe należy montować na wysokości powyżej 4 metrów. W nowoczesnych systemach alarmowych wskazane jest zastosowanie dialerów telefonicznych do monitoringu lub powiadamiających użytkowników obiektu o zagrożeniach alarmowych.



      « wróć
Oferty specjalne
KAMERY.PL na YouTube KAMERY.PL na Facebook Odwiedź KAMERY.PL również na:

info
do góry
Sklep CCTV Instalacje Nowości Polecamy Promocje Oferty specjalne Mapa strony Kontakt
2005-2015 © KAMERY.PL